محمدطاها موقشنگ

              دو چیز در دنیا بهتـرینند گریستــن از سر شوق و خندیدن از ته دل هردو برای تو باشند جان مادر آرزویمان برایت همین است. دنیایمان را میدهیم برای لبخندت... هراسی نیست...شاد که باشی... دوباره دنیا ازآن ماست. ...

مادرانه های من برای تو:       زیبای من !   ماه تابان من !   به سرعت برق و باد گذشت .   چه چیـــــز ؟!   همین ١٠  ماه عمری که از خدا گرفته ای را می گویم ...   همین ١٠  ماه   و  ٤   روز ...      خداوند را هزاران هزار مرتبه شــــکر . شکر بابت سلامتی ات . شکر بابت مهـــربانی ات . شکر بابت این  ١٠  ماه ... شکر بابت این روزهای شیرین و خاطره انگیزی که برایمان خلق می کنی .   اصلا"هر چه خدا را شاکر باشم برای تو باز هم کم است    ناچیز است ...   ...

براي پســـــــــــرم:   ماه من ، غصه چرا ؟! آسمان را بنگر، که هنوز، بعد صدها شب و روز مثل آن روز نخست گرم و آبي و پر از مهر ، به ما مي خندد ! يا زميني را که، دلش ازسردي شب هاي خزان نه شکست و نه گرفت ! بلکه از عاطفه لبريز شد و نفسي از سر اميد کشيد و در آغاز بهار، دشتي از ياس سپيد زير پاهامان ريخت ، تا بگويد که هنوز، پر امنيت احساس خداست ! ماه من غصه چرا !؟! تو مرا داري و من هر شب و روز ، آرزويم ، همه خوشبختي توست ! ماه من ! دل به غم دادن و از ياس سخن ها گفتن کارآن هايي نيست ، که خدا را دارند ... ماه من ! غم و اندوه ، اگر هم روزي، مثل باران ب...

    آغشته به تو ميشود ؛   روحم ، نفسم ، بند بند وجودم ...   وقتی ؛       در حصار دستانت ، بوسه باراني ميشوم .     نياز دلـــــــم ! اين روزها قلبم ميتپد ، براي يك بوسه جانانه ي تو ...                     براي حلقه دستانت ، دور گردنم ...     براي همه ي تو ،كه عجيــــــب وابسته اش شدم .     ميداني مهربان ؟!     تو يك دانه اي . يك دانه براي من ... تنها براي من ! ميپرستمت ، دردانه &nb...

تو را دارم ای گل :   تو را دارم ای گل ، جهان با من است تو تا با منی،  جان جان با من است چو می تابد از دور پیشانی ات کران تا کران آسمان با من است چو خندان به سوی من آیی به مهر بهاری پر از ارغوان با من است کنار تو هر لحظه گویم به خویش که خوشبختی بی کران با من است روانم بیاساید از هر غمی چو بینم که مهرت روان با من است چه غم دارم از تلخی روزگار شکرخنده آن دهان با من است.     ...

    پسرم     برگ گلم غنچه خوشرنگ دلم دست خود را حلقه کن بر گردنم خنده زن بر چشم های خسته ام عشق تو آواز صبح زندگی ست مهر تو  آغاز لطف و بندگی ست سرگذار بر شانه های مادرت بوسه زن بر گونه های زرد من خانه ام سبز از صدای شاد توست مادرت مست از نوازشهای توست   ...